தேங்காய் க்கு இன்னும் பல பெயர் உண்டு.....

தேங்காயின் தோற்றமும் அது கோவிலில் உடைக்கப்படுவதற்கு பின்னால் இருக்கும் ரகசியமும் இது தான்.

உலகில் அதிக கோவில்கள் இருக்கும் நாடு இந்தியாதான். இந்து மத சடங்குகளிலும், வழிபாட்டிலும் தேங்காய்கென ஒரு முக்கியத்துவம் உள்ளது. இது பல மத மற்றும் சமூக அர்த்தங்களைக் கொண்டுள்ளது. ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை, இது ஒரு இந்து கோவிலில் மிகவும் பொதுவான பிரசாதங்களில் ஒன்றாகும்.

தேங்காய்க்கு பல பெயர்கள் உள்ளது, தேங்காய் சமஸ்கிருதத்தில் நரிக்கேலா என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது ஸ்ரீஃபாலா அல்லது "நல்ல பழம்" என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. இது மகாபாலா அல்லது கடவுளுக்கு வழங்கப்படும் பெரிய பழம் என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. கோவில்களில் தேங்காய் உடைக்கப்படுவதற்கும், அது பிரசாதமாக வழங்கப்படுவதற்கும் பின்னால் இருக்கும் காரணங்கள் என்னென்ன என்று இந்த பதிவில் பார்க்கலாம்.

வேதங்களில் தேங்காயைப் பற்றிய எந்த குறிப்புகளும் இல்லை. தேங்காயைப் பற்றிய குறிப்புகள் புராணங்களில் இருந்துதான் தொடங்குகிறது. உலகில் முதன் முதலாக தேங்காய் இந்தோனேசியாவில்தான் கண்டறியப்பட்டது. அங்கிருந்து முதலாம் நூற்றாண்டில் தேங்காய் இந்தியாவிற்கு வந்தது

தேங்காய் அனைத்து புனிதமான தருணங்களிலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. எந்தவித சுபகாரியங்களும் தேங்காய் இல்லாமல் நடைபெறுவதில்லை. பெரும்பாலும் வீடுகளின் கதவுக்கு மேல் இது தோரணமாக கட்டி தொங்கவிடப்படுகிறது. பொதுவாக தேங்காய் கருவுறுதலின் அடையாளமாக கருதப்படுகிறது. எனவே கருத்தரிக்க விரும்பும் பெண்கள் தென்னை மரத்தை நட்டு வைக்க வேண்டும் அதேசமயம் தெய்வங்களுக்கு தேங்காய் படைக்க வேண்டும்.

திருமணங்கள், திருவிழாக்கள், புதிய வாகனம் வாங்குதல், பாலம் கட்டுவது, ஒரு வீட்டின் அடிக்கல் நாட்டுதல் போன்ற சந்தர்ப்பங்களிலும் இது பயன்படுத்தப்படுகிறது. எந்தவொரு திட்டத்திலும் எல்லாம் சரியாக நடக்கும் என்று தேங்காய் உத்தரவாதம் அளிப்பது போலாகும். தேங்காய் ஒரு நீர் நிரம்பிய பானை (கலஷா) மேல் வைத்து, மா இலைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டு, முக்கியமான சந்தர்ப்பங்களில் வழிபடப்படுகிறது, தவிர, மதிப்பிற்குரிய விருந்தினர்களையும் வரவேற்க பயன் படுத்தப்படுகிறது.